Manchester

Hi Gunchester, Madchester, Cottonopolis, Rainy city of gewoon Manny.

Manchester kent vele gezichten en zelfs binnen de 16 uur dat wij hier zijn geweest klinken sommige bijnamen al zeer bekend. Aangezien een directe vlucht naar Cancun niet te doen was, besloten we eerst nog even hier te stoppen. Een slim en wijs besluit zo bleek want Manchester is echt een leuke stad!
Het begon al bij aankomst waar de medewerkers van het vliegveld opmerkelijk vrolijk en behulpzaam waren. Vooral de man op leeftijd in een fel fluoriderend jasje van de metroservice, die zichtbare lol had om onze onwetenheid over welke bus te pakken, maar ons op een lieve manier naar het loket wees. Dan was er ook nog een Engelsman die openlijk lachte toen ik tijdens een draai Vicky in haar gezicht mepte met mijn tas. Het zorgde ervoor dat we ons welkom voelde in deze onbekende stad.

De hommage aan de vriendelijke mensen van Manchester kan nog wel even doorgaan maar de honger belette ons om hier nog van onder de indruk te geraken. Honger in Engeland, wat betekend dat voor de typische toerist? Juist. Fish and Chips jonge bam! Al weken leef ik eerlijk gezegd toe naar dit moment. Sorry mooie stranden en tempels van Mexico, ik keek meer uit naar de vette hap van die Engelsmannen.

Met een volle buik was het tijd om terug naar ons hotel te gaan en onderweg weer van indrukwekkende taferelen te genieten. Het was inmiddels al na 23 uur dus de straten waren gevuld met een hoop schorriemorrie. Naast de zwervers die overal een plekje zochten om de nacht door te brengen. Waren typisch bezopen Engelse mensen op elke hoek van de straat te bekennen. Een vrouw op haar knieën en de handen in het haar. Haar vriend met een zorgzame blik in zijn ogen of ze te zat was om nog te kunnen lopen. Een andere vrouw nu op blote voeten. Amper kleren aan maar nog was er geen huid te zien door de tattoo's, spreek met zo'n dubbele tong dat zelfs de receptionist haar niet kan verstaan. Alchohol is blijkbaar niet het enige wat de mensen hier beïnvloed. Waar Nederland dan wel een land is waar wiet gedoogd is, wordt er hier blijkbaar meer wiet gerookt dan in alle shops van Eindhoven bij elkaar. Ik voelde me steeds meer thuis in deze stad.

De stad heeft een innemende sfeer. Misschien ligt het aan de kerstmarkt en versieringen in de stad. Waar wij in Nederland nog druk bezig zijn met de intocht (en discussie) van Sinterklaas, slingeren hier de Merry Christmas en kerstbomen je al om de oren. Het maakt Manchester een mooie Engelse stad en een prachtig begin van ons avontuur.

Tot snel!

X Mark en Vicky